پيش نمايش بازي تريلر ابتد

نقد بازی Night Call نایت کال ارائه یک داستان درگیرکننده و پرمحتوا، حربه‌ای فوق العاده برای استودیوهای بازی سازی مستقلی است که بودجه آن‌چنانی ندارند. طی چند سال اخیر به موازات پیشرفت بازی‌های AAA، بازی‌های ایندی هم رشد قابل قبولی داشته‌اند و هر چند هنوز هم خیلی از این بازی‌ها به لحاظ ساختاری کلیشه‌ای به نظر می‌رسند، ولی برای سرگرم کردن مخاطبان خاص خودشان حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. اگر فقط به بازی‌های AAA نگاه نکنیم و سری به استیم و حالا جدیدا اپیک گیمز بزنیم، متوجه خواهیم شد که تنوع این گونه بازی‌ها هم واقعا قابل قبول است. انتظار نمی‌رود که یک گیمر از همه سبک‌ها و ژانرهای موجود در صنعت بازی‌سازی لذت ببرد، ولی خب بد نیست گاهی اوقات حتی به آن ژانرهایی که به نظر برایمان دوست داشتنی نیستند سر بزنیم و یک بار دیگر امتحانشان کنیم. روند داستان گویی بازی‌های مستقل در این چند سال بدون اغراق، گاها بی‌نظیر بوده است. Dontnod Entertainment توانسته با دو بازی Vampyr و Life is Strange نام خود را بر سر زبان‌ها بیندازد. حالا دیگر هم دنبال کننده واقعی دنیای گیم این استودیو را می‌شناسد. خود Dontnod را هم نشناسد، دست‌کم محصولاتش را می‌شناسد. نینجا تئوری و Hellblade Senua’s Sacrifice هم که اصلا بحثشان از هر بازی و استودیو مستقل دیگری جداست. خوشبختانه در چهار یا پنج سال اخیر، از این دست بازی‌ها کم نداشته‌ایم. Gris، This War of Mine، Inside، The Sinking City تنها چند بازی هستند که هم تجربه‌شان کرده‌ام و هم در ذهنم هستند. مطمئنا شما نیز می‌توانید به این لیست چندین بازی اضافه کنید. بازی‌هایی که بدون بودجه آن‌چنانی ساخته شده‌اند و در سبک خود عملکردی فراتر از قابل قبول از خود به نمایش گذاشته‌ند.‌اند., ...ادامه مطلب